Әне барам, міне барам деумен кейінге қалдыра берер сапар көп. Уақыт тапшылығы, оқу, жұмыс бізді бір орында қалуға міндетті қып қойғандай. Қанша күн, мейлі аз, мейлі көп қиып, өзімізге не жақындарымызға арнағанды жөн деп табамыз, алайда оны жүзеге асыра бермейміз.